Möll Grosskircheim

Vandaag hebben we de Möll Grosskirchheim tot onze beschikking. Het uploaden van het blog vroeg om een groepsinspanning vanwege wat technische hobbels, maar uiteindelijk is het gelukt. We stapten in de auto en gingen op pad.

De eerste stop was bij een soort parkje. Het water was er breed en ondiep met veel pockets. Vanwege de ligging midden in het dorp niet echt aantrekkelijk voor ons. Verder maar weer, op zoek naar een betere plek. Even verder was er een kleine krachtcentrale met een perfecte parkeermogelijkheid. Uit de centrale kwam een langzame stroom en daar lag veel vis. Wij in het waadpak en vissen. Frank en ik visten de uitloop van de centrale. Bart probeerde het stroomaf en daarna stroomop. Frank en ik bewaarden allebei een bruine forel voor de lunch en ikzelf ving ook nog een flinke Asche van 45 cm die weer zwemt.

Het water was ontiegelijk koud en toen we besloten om te gaan lunchen waren we alledrie blij dat we op de kant stonden. Op weg naar "Camp Holland" zag Frank op de brug forellen in het water die hij van paaigedrag verdacht.

Tijdens het lunchen werd Frank's vermoeden bewaarheid en werden we getrakteerd op een fantastisch en niet alledaags schouwspel. We zagen een aantal grote forellen kleinere soortgenoten en elkaar wegjagen. Om de vijf minuten zagen we het vrouwtje op haar zijkant een geul "graven": ze spoelde met forse staartbewegingen het zand tussen het grind weg. Bart heeft dit kunnen filmen en van een van de videoframes een foto gemaakt.

Terwijl we naar deze onverwachte show van de forellen keken lieten we ons hun innmiddels gerookte soortgenoten goed smaken.

Na de lunch ging het verder stroomop naar een andere plek. Een paar haarspeldbochten en wat wegwerkzaamheden verder parkeerden we bij een stuw. Hier hebben we onder de stuw nog wat, voornamelijk kleine, vis gevangen en daarna was de Stausee aan de beurt. Vanwege de diepte van het water heb ik er een klein streamertje aan gehangen, waar ik een klein forelletje op ving die werd achtervolgd door een megaforel! Snel gewisseld naar een Wooly Bugger, formaat XL, en weer ingeworpen. De forel kwam nog wel kijken, maar nam helaas de bugger niet. Bart had intussen nog een bruine forel van 38 cm gevangen, op de vlieg hij twaalf jaar geleden in exact ditzelfde hotel heeft aangeschaft van een Italiaanse vliegbinder, "Francesco Palu". Die forel wordt vanavond, vergezeld van Zitrone und Bratkartoffeln, als voorgerecht geconsumeerd...

Het restaurant maakt voor de gasten van het hotel een persoonlijke menukaart, waar wij de eigen gevangen vis als voorgerecht aan hebben toegevoegd.

Vangst van de laatste visdag was: Bart 5, Frank 18 en ikzelf 28 vissen. Morgen rijden we richting Nederland. De timing kon niet beter, want volgens de weersverwachting gaat het vannacht sneeuwen.

Grote Drau en Laue

Gisteren zaten we om acht uur in de ontbijtzaal. We hebben er de tekst van ons blog doorgenomen en bijgesteld. We hebben de tacktiek van die visdag bepaald. Toen we alles goed hadden doorgesproken en natuurlijk ook ontbeten gingen we naar de kamer om ons aan te kleden voor de visdag. Helemaal volgens de doctrine van Max. Max zegt,"Regel 1: Pas na negen uur vertrekken."

We hadden dit keer de Grosse Drau. Dus, naar de rivier en verkennen. De eerste aanblik was nogal intimiderend. Het was een enorme sterke, brede rivier, waar je op het eerste gezicht niet kon waden.

Hoogstens een beetje achter grote stenen die vanuit de oever de rivier in waren gestort, als onderbreking van de stroom.

Tijdens het voorbereiden zagen we een paar vissers naar de rivier stappen met spinhengels. Bart belde direct naar het hotel om te vragen hoe dat kon, want het was toch alleen vliegvissen hier? Nou, dat kwam omdat we op een verkeerd gedeelte van de rivier stonden. We moesten dus op zoek naar de juiste plek en tijdens het zoeken hebben we ook nog een wandeling naar een watervalletje gemaakt.

Dan het vissen. We konden kiezen uit een heel smal stroompje en de grote Drau. Eerst pakten we de grote rivier aan. Dat ging op de manier " Van dik hout ....". De tweehandige 9 en 10 hengels werden ingezet om de grote Huchen te vangen. Lekker weer, maar geen succes.

Dat was dat. We besloten om het kleine stroompje maar eens op te zoeken. Dat ging een stuk beter.

De beek was zo smal dat je er nauwelijks kon werpen. Hij was op sommige plekken behoorlijk diep en vooral erg koud, maar wel vol met vis!

Frank had er 25, Bart had er 14 en ikzelf 15.

's Avonds in het hotel hebben we Max weer uitgenodigd voor een biertje en een college. We kregen weer de nodige info en konden daarna gerustgesteld aan tafel.

Villgratenbach

Gisteren visten we op de Villgratenbach. Die is verdeeld in twee stukken, waarvan het onderste deel niet te doen was, vanwege werkzaamheden met machines die in de beek stonden te graven, precies op het stuk waar het onderste deel begon. Waardeloos, want dat was het mooiste deel. Meteen voorbij de werkzaamheden was het water weer glashelder. De beek had hier allemaal plateautjes met mooie riffles, waar de vissen natuurlijk stonden te kijken of er iets eetbaars voorbij kwam.

We zijn de beek verder stroomop gevolgd. Hij werd steeds kleiner en hij leek ons ook steeds moeilijker te bevissen.

Uiteindelijk kwamen we hoog in het gebergte nog maar een klein stroompje tegen en behoorlijk wat sneeuw.

Volgens Bart was er bovenaan een stuwmeer(tje), maar dat  hebben we niet gevonden en zijn toen maar weer teruggegaan.

Eerst nog wat heen en weer rijden en kijken over bruggen en toen namen we de beslissing om de auto's te parkeren bij een breed en traag stromend stuk, met voldoende ruimte om te lunchen.

En zoals beloofd komt dan nu de revolutionaire theorie van Max. Max zegt, "Regel 2: kleine smalle beekjes, lange hengels en groot water korte hengels."

Frank heeft het brede stuk bevist, Bart is stroomaf gelopen en ik stroomop met mijn nieuwe hengel. Ik dacht dat doe ik wel even, maar dat pakte toch iets anders uit. Het is een prima ding, daar ligt het niet aan, maar ik moest er wel even aan wennen. Uiteindelijk ging het vissen met een korte leader uit de top mij het beste af. Ik kon zo met pendelworpjes de gaten en de riffles uitpeuteren. Ik zag veel vissen staan, maar het lukte mij niet om ze mijn nymphen te laten nemen.

Terug bij de auto, op de afgesproken tijd, hoorde ik hoe het mijn vismaten was vergaan. Ik kwam Frank het eerste tegen en die had er negen. Ik heb toen ook nog even in het brede trage deel gevist en ving er één. Bart kwam even later en die had er twee. We besloten eerst stroomaf te gaan kijken of de werkzaamheden waren gestopt en de rivier weer te bevissen was, maar dat was nog niet zo. Dan maar weer terug naar boven en hetzelfde stuk nog eens aangepakt. Het was nu geen uitgebreide lunch, maar een snelle boterham. Het begon ook behoorlijk fris te worden.Extra kleding aan, dus maar. En daar gingen we weer. Bart en ik stroomop en Frank in een ander deel van traag stromende, brede stuk, dat door Max "Het Aquarium" wordt genoemd. Deze naam suggereert misschien dat ze hier makkelijk te vangen zijn, maar dat is niet zo. Frank heeft er erg veel moeite voor moeten doen. Hij ving er nog wel één bij en kwam op tien vissen. Bart ving er nog twee bij en kwam op vier. Ikzelf ving er nog drie bij en kwam ook tot vier vissen.

Dat was het voor gisteren. Terug naar het hotel, maar onderweg trapte Bart plotseling hard op de rem en we moesten er vervolgens uit en de hengels pakken, want hij zag een poel die door het graven was ontstaan. Wij snel een streamer eraan en door het water gesleurd, maar het leverde niets op.Terug in het hotel alles weer geëvalueerd bij het bier en daarna aan tafel.

Kleine Drau, Abfaltersbach

Gisteren visten we op de riviersectie Kleine Drau Abfaltersbach. Eerst weer even de Strecke verkend. Het was maar vier graden en op de bruggen lag nog vorst. We besloten om te starten waar de zon al op het water stond. Toen een plek gezocht om de auto neer te zetten die ook nog eens aardig was om te lunchen en hup de waadpakken aan. De hengels liggen permanent opgetuigd in de auto, dus we konden direct aan de slag.

Bart en Frank liepen een stukje stroomop en ik liep vrijwel direct het water in. Vanaf de brug zag ik een
paar vissen staan en heb een tijdlang geprobeerd ze te vangen, maar zonder succes. Ik ben toen maar even gaan zitten heb naar al dat moois om mij heen gekeken.

Ook na enige tijd zitten zag ik geen vissen op de plekken waar ik ze zou verwachten. Ze stegen ook niet naar de insecten die uitkwamen. Ik besloot toen maar een stukje te wandelen en het op een andere plek te proberen.

Waar ik het vissen hervatte zag het er weer prachtig uit, maar ik ving nog steeds niets en toen het tijd was om te gaan lunchen, liep ik terug met grote twijfel in het hart. Ik deed vast en zeker iets niet goed.

Geen straf om zo terug te lopen, maar liever met een goede vis voor de lunch

Kijkend over de brug bij onze lunchplek zag ik Frank aankomen en samen overlegden we hoe de vissen onder brug konden worden gevangen. Frank zou het proberen, terwijl ik van bovenaf aanwijzingen gaf.

Dit keer geen gerookte vis bij de lunch. Frank en ik nul. Bart had er weliswaar vier gevangen, maar alles onder de maat. Ach, de inhoud van de lunchbox alleen, smaakte ook prima en het bier en de wijn spoelde alles goed weg.

Na de lunch hebben Bart en ik een comfortabel dutje gedaan in zon, terwijl Frank het meteen weer ging proberen. Toen het geluid van vrachtwagens en machines, plotseling dat van de rivier oversteeg werden we allebei wakker en gingen ook weer aan de slag. Een eind verderop gereden en het water ingestapt. Ik ving vrij snel een klein forelletje en met veel moeite daarna nog twee. Na een tijdje zag ik Frank en die had er ook drie gevangen, maar hele mooie en flink aan de maat. Hij liet een foto zien en ik feliciteerde hem met de vangst. Hij had zelfs een hele grote eraan gehad, maar verspeelde die. Bart kwamen we ook weer tegen en die had er niets meer bij gevangen. Half zeven gingen we terug naar het hotel.

Tijdens het napraten hebben we Max gebeld en gevraagd of hij zijn winkel voor ons wilde opendoen en of hij een biertje met ons wilde drinken. Hij nam de uitnodiging aan en was in twintig minuten bij ons. Bart vroeg hem het hemd van het lijf en we kregen een college over het vissen in de omgeving. Frank en Bart wilden ook vliegen van hem kopen. Ik liet hem mijn vliegendoos zien en daar bleek alles al in te zitten wat ik nodig had, maar wat ik niet had voor de speciale vistechniek in dit water was een extra lange hengel. Eenmaal in zijn winkel concentreerden Bart en Frank zich op vliegen en inspecteerde ik de door hem aangeprezen hengel voor dit water. Een 10 voeter voor een aftma 3 tot 4 van Vison. Licht, lang, sensibel in de top en niet duur. Ik was meteen enthousiast en heb hem gekocht. Volgens Max was dit het juiste wapen voor deze schuwe vissen. Morgen kun je lezen hoe we de revolutionaire visie van Max op het vissen in de praktijk brachten.
Na het bezoek aan de winkel zijn we gaan eten in een reeds leeglopend restaurant, want het was inmiddels half tien. Wat Max ons had verteld over de techniek van het vissen in deze omgeving, gaf ons weer volop inspiratie voor de komende dagen en we gingen dit keer wat vroeger naar onze kamer.

De Möll

Gisteren visten we op de Möll. Eerst naar een soort hele grote Blokker winkel gegaan om een stoeltje te kopen voor Bart. Daarna naar een Interspar om behoorlijke wijn te kopen voor de lunch, want wat we de eerste dag meekregen was niet te zuipen. Nu de rivier. Eerst de hele Strecke verkend en toen bovenstrooms begonnen. Bart beloofde ons weer een gerookte forel. Met Frank had ik het volste vertrouwen dat het zou gaan lukken. Hij begon direct aan de overkant.

Frank nam de buitenbocht langs de hoge kant onder handen. Een beetje geklauter en gepiel met zijn leader die in de struiken bleef hangen.

Ik ben verder stroomaf gelopen en heb daar een aantal stukken achter grote stenen uitgevist met verschillende nymphen. Veel geprobeerd, maar weinig succes. Om twee uur weer terug voor de lunch. Frank viste naar mij toe en we liepen samen op, benieuwd of Bart wat had gevangen. En jawel, Bart had er weer een voor de lunch.

Het geheim bleek een klein droog vliegje te zijn: haakje 22, Klinkhamer Special van Max! Dat was dus de manier. Na de lunch zouden Frank en ik ook gaan vangen, was het plan. Maar eerst de lunch! Vandaag met betere wijn, voorgekoeld door de Möll.

Forel en inhoud van de lunchtas weggewerkt langs de rivier met prachtig weer.

Na de uitgebreide lunch weer vissen tot bijna donker. Frank en ik vingen nu ook. Bart was vandaag weer de Meister met zeven vissen, waaronder een grote vlagzalm van 42 cm. en die ging mee naar de keuken van het hotel om te worden bereid.

Bart kreeg in de lobby van het hotel te horen dat zijn dochter was bevallen van een meisje, genaamd Philipine! Hij liet meteen een fles Sekt aanrukken om het te vieren.

Eind van de dag was een lang gesprek over van alles en nog wat en we sloten af met een Cognac.

Kleine Drau, Thal

Vanmorgen eerst een goed ontbijt genuttigd en daarna naar de eerste visstek gereden. Vandaag vissen we op de Kleine Drau. We hebben gisteren nog een paar zeer "vangerige" vliegen gekocht bij Max van het vliegviswinkeltje, hier onder het hotel.



Grote streamers voor grote vissen is hier de redenatie.


We moesten eerst een weggetje vinden om aan de rivier te komen en Bart wist er eentje. Door het struweel bereikten we een plek waar we de auto's konden parkeren.

Klein weggetje en auto's in het struikgewas

We hebben eerst kleinere vliegen gebruikt. We deden vreselijk ons best, maar het was  erg moeilijk om ze te vangen.

Frank probeert het met de nymph.

Om 2 uur hebben we afgesproken om te gaan lunchen en Bart had een goede forel gevangen. Die gingen we in de rookoven stoppen.

Eerst even prepareren en dan gaat hij richting bord.

We hebben uitgebreid gelunched met het pakket dat we van het hotel meekregen....

en daaraan tegevoegd een gerookte forel uit de rivier, die door bart was bereid en die we lekker met onze tien geboden uit het rookoventje oppeuzelden. Heerlijk!

 We hadden deze uitgebreide lunch wel verdiend, vonden we zelf, want de vangst was matig. Op dat moment had Bart er drie, ik een en Frank nog geen gevangen. We waren van plan om het 's middags goed te maken, dus na de copieuze maaltijd kwamen we weer overeind en probeerden het opnieuw, maar dan op een ander stuk van de Kleine Drau.

Frank vond een plekje waar hij meerdere grote forellen zag, maar hij kon ze niet overhalen om zijn vlieg te nemen. Bart probeerde het een eind verderop met een streamer.

Aan het eind van de dag had Bart er geen bijgevangen en bleef op drie vissen. Ik had er eentje bijgevangen en stond op twee en Frank moest het doen met twee aanbeten.

Heenweg en aankomst

Bart kwam mij om 7.00 uur ophalen en na mijn gigantische hoeveelheid bagage in zijn voiture te hebben ingeladen zijn we vertrokken. De reis verliep voorspoedig. Het weer was geweldig. Bart en ik hebben allebei iets met drummen, dus de hele reis hebben we het daarover gehad. Tijdens een pauze hebben we even de sneeuwkettingen getest.

Sneeuwkettingen waren aan boord,

We hebben de rest van de dag gestaag doorgereden en kwamen om kwart voor zeven in Lienz. Frank was er al want die had een kortere route genomen. Nadat we de koffers op de kamer hadden gezet zijn we gaan eten en daarna hebben we in de vliegviswinkel onder het hotel vliegen en informatie gehaald. We hebben de buit op een tafel in de lobby uitgestald en nader bekeken.

Bier en vliegen

We hebben een rivierstuk voor morgen besproken en het is de kleine Drau geworden. We hebben er alledrie erg veel zin in, maar eerst nog een bier.

Op een goede eerste dag!

Kennismaking met rivieren in de omgeving van Lienz, Oostenrijk

Nieuw viswater verkennen zorgt bij mij altijd voor opwinding en nieuwsgierigheid. Bart van der Schrieck nodigde mij in het begin van dit jaar uit om hem te vergezellen naar Lienz, in Oostenrijk. Hij heeft er eerder gevist en dat is hem goed bevallen. Ik heb in dat deel van Oostenrijk nog niet gevist en had niet veel aansporing nodig om de uitnodiging aan te nemen. In overleg met het thuisfront, kwam najaar 2012 als beste optie naar voren. Ik geloof dat we in mei al hadden geboekt en aanbetaald en het leek nog ver weg, maar de tijd vliegt en morgenochtend is het zover. Bart komt mij om 07.00 uur ophalen met zijn comfortabele Citroën C6 en even later zoeven we richting Oostenrijk. Frank Matulessya was ook door Bart uitgenodigd en een paar weken geleden besloot Frank definitief om ons te vergezellen, maar hij reist met eigen auto, omdat hij een paar dagen eerder terug moet dan Bart en ik.

Ik zit nu in mijn werkkamer met al mijn bagage ingepakt achter mijn bureaustoel. Ik heb alles nog even nagelopen. Bart belde mij gisteren en meldde dat hij ook een tweehandige hengel meeneemt (voor de Huchen) en dat vond ik een goed idee, dus die moest ik er nog even bijzetten. We hebben een zee van ruimte in auto van Bart, dus er gaat veel mee.

De weersverwachtingen zijn gunstig, dus het zou zo maar een hele mooie vistrip kunnen worden. Als ik de discipline kan opbrengen om iedere dag wat te rapporteren en als er een goede internetverbinding in het hotel is, kunnen jullie die geïnteresseerd zijn met ons mee genieten, of mee huilen, al naar gelang hoe het ons vergaat. Ikzelf moet, vanwege een blessure, mijn vistijd tot ongeveer vier uur per dag beperken en ben van plan om de resterende tijd aan fotograferen te besteden, dus je kunt sfeerbeelden van de vistrip verwachten, waarbij Bart en Frank veelvuldig in het landschap zullen opduiken.