Kleine Drau, Abfaltersbach

Gisteren visten we op de riviersectie Kleine Drau Abfaltersbach. Eerst weer even de Strecke verkend. Het was maar vier graden en op de bruggen lag nog vorst. We besloten om te starten waar de zon al op het water stond. Toen een plek gezocht om de auto neer te zetten die ook nog eens aardig was om te lunchen en hup de waadpakken aan. De hengels liggen permanent opgetuigd in de auto, dus we konden direct aan de slag.

Bart en Frank liepen een stukje stroomop en ik liep vrijwel direct het water in. Vanaf de brug zag ik een
paar vissen staan en heb een tijdlang geprobeerd ze te vangen, maar zonder succes. Ik ben toen maar even gaan zitten heb naar al dat moois om mij heen gekeken.

Ook na enige tijd zitten zag ik geen vissen op de plekken waar ik ze zou verwachten. Ze stegen ook niet naar de insecten die uitkwamen. Ik besloot toen maar een stukje te wandelen en het op een andere plek te proberen.

Waar ik het vissen hervatte zag het er weer prachtig uit, maar ik ving nog steeds niets en toen het tijd was om te gaan lunchen, liep ik terug met grote twijfel in het hart. Ik deed vast en zeker iets niet goed.

Geen straf om zo terug te lopen, maar liever met een goede vis voor de lunch

Kijkend over de brug bij onze lunchplek zag ik Frank aankomen en samen overlegden we hoe de vissen onder brug konden worden gevangen. Frank zou het proberen, terwijl ik van bovenaf aanwijzingen gaf.

Dit keer geen gerookte vis bij de lunch. Frank en ik nul. Bart had er weliswaar vier gevangen, maar alles onder de maat. Ach, de inhoud van de lunchbox alleen, smaakte ook prima en het bier en de wijn spoelde alles goed weg.

Na de lunch hebben Bart en ik een comfortabel dutje gedaan in zon, terwijl Frank het meteen weer ging proberen. Toen het geluid van vrachtwagens en machines, plotseling dat van de rivier oversteeg werden we allebei wakker en gingen ook weer aan de slag. Een eind verderop gereden en het water ingestapt. Ik ving vrij snel een klein forelletje en met veel moeite daarna nog twee. Na een tijdje zag ik Frank en die had er ook drie gevangen, maar hele mooie en flink aan de maat. Hij liet een foto zien en ik feliciteerde hem met de vangst. Hij had zelfs een hele grote eraan gehad, maar verspeelde die. Bart kwamen we ook weer tegen en die had er niets meer bij gevangen. Half zeven gingen we terug naar het hotel.

Tijdens het napraten hebben we Max gebeld en gevraagd of hij zijn winkel voor ons wilde opendoen en of hij een biertje met ons wilde drinken. Hij nam de uitnodiging aan en was in twintig minuten bij ons. Bart vroeg hem het hemd van het lijf en we kregen een college over het vissen in de omgeving. Frank en Bart wilden ook vliegen van hem kopen. Ik liet hem mijn vliegendoos zien en daar bleek alles al in te zitten wat ik nodig had, maar wat ik niet had voor de speciale vistechniek in dit water was een extra lange hengel. Eenmaal in zijn winkel concentreerden Bart en Frank zich op vliegen en inspecteerde ik de door hem aangeprezen hengel voor dit water. Een 10 voeter voor een aftma 3 tot 4 van Vison. Licht, lang, sensibel in de top en niet duur. Ik was meteen enthousiast en heb hem gekocht. Volgens Max was dit het juiste wapen voor deze schuwe vissen. Morgen kun je lezen hoe we de revolutionaire visie van Max op het vissen in de praktijk brachten.
Na het bezoek aan de winkel zijn we gaan eten in een reeds leeglopend restaurant, want het was inmiddels half tien. Wat Max ons had verteld over de techniek van het vissen in deze omgeving, gaf ons weer volop inspiratie voor de komende dagen en we gingen dit keer wat vroeger naar onze kamer.