Möll Grosskircheim

Vandaag hebben we de Möll Grosskirchheim tot onze beschikking. Het uploaden van het blog vroeg om een groepsinspanning vanwege wat technische hobbels, maar uiteindelijk is het gelukt. We stapten in de auto en gingen op pad.

De eerste stop was bij een soort parkje. Het water was er breed en ondiep met veel pockets. Vanwege de ligging midden in het dorp niet echt aantrekkelijk voor ons. Verder maar weer, op zoek naar een betere plek. Even verder was er een kleine krachtcentrale met een perfecte parkeermogelijkheid. Uit de centrale kwam een langzame stroom en daar lag veel vis. Wij in het waadpak en vissen. Frank en ik visten de uitloop van de centrale. Bart probeerde het stroomaf en daarna stroomop. Frank en ik bewaarden allebei een bruine forel voor de lunch en ikzelf ving ook nog een flinke Asche van 45 cm die weer zwemt.

Het water was ontiegelijk koud en toen we besloten om te gaan lunchen waren we alledrie blij dat we op de kant stonden. Op weg naar "Camp Holland" zag Frank op de brug forellen in het water die hij van paaigedrag verdacht.

Tijdens het lunchen werd Frank's vermoeden bewaarheid en werden we getrakteerd op een fantastisch en niet alledaags schouwspel. We zagen een aantal grote forellen kleinere soortgenoten en elkaar wegjagen. Om de vijf minuten zagen we het vrouwtje op haar zijkant een geul "graven": ze spoelde met forse staartbewegingen het zand tussen het grind weg. Bart heeft dit kunnen filmen en van een van de videoframes een foto gemaakt.

Terwijl we naar deze onverwachte show van de forellen keken lieten we ons hun innmiddels gerookte soortgenoten goed smaken.

Na de lunch ging het verder stroomop naar een andere plek. Een paar haarspeldbochten en wat wegwerkzaamheden verder parkeerden we bij een stuw. Hier hebben we onder de stuw nog wat, voornamelijk kleine, vis gevangen en daarna was de Stausee aan de beurt. Vanwege de diepte van het water heb ik er een klein streamertje aan gehangen, waar ik een klein forelletje op ving die werd achtervolgd door een megaforel! Snel gewisseld naar een Wooly Bugger, formaat XL, en weer ingeworpen. De forel kwam nog wel kijken, maar nam helaas de bugger niet. Bart had intussen nog een bruine forel van 38 cm gevangen, op de vlieg hij twaalf jaar geleden in exact ditzelfde hotel heeft aangeschaft van een Italiaanse vliegbinder, "Francesco Palu". Die forel wordt vanavond, vergezeld van Zitrone und Bratkartoffeln, als voorgerecht geconsumeerd...

Het restaurant maakt voor de gasten van het hotel een persoonlijke menukaart, waar wij de eigen gevangen vis als voorgerecht aan hebben toegevoegd.

Vangst van de laatste visdag was: Bart 5, Frank 18 en ikzelf 28 vissen. Morgen rijden we richting Nederland. De timing kon niet beter, want volgens de weersverwachting gaat het vannacht sneeuwen.